Biuletyn Tawerny Gothic - Górnicza Dolina

Górnicza Dolina to teren powstały w wyniku procesów erozyjnych rzeki uchodzącej do zbiornika wodnego. Od północy, zachodu i południa obłożona górami, a ze wschodu bagnem i morzem. Przez wieki terytorium to nie znało człowieka. Wszystko zmieniło się po odkryciu przełęczy, a co się z tym wiąże – ogromnych złóż magicznej rudy: niebywale drogiego i odpornego materiału. Zapisano: „Magiczna broń wykonana z tej że rudy, przebije każdy pancerz i pogruchocze każdą tarczę. Zaiste, królewski to oręż i królewską cenę trzeba zapłacić za choćby sztylet wykuty z tego szlachetnego kruszcu. Takoż surową cenę płacą górnicy pracujący w kopalniach. Rudę nie łatwo oddzielić od skalnych pokładów, tak choćby z całych sił walczyła, by pozostać w łonie matki Ziemi.”

Król Myrtany i pan Varrantu, Rhobar II, którego panowanie spotkała wojna z orkami, pragnął nade wszystko rzadkiego kruszcu. W krótkim czasie na zesłanie do niewolniczej pracy w kopalniach rudy zostali wysłani mordercy, złodzieje, a także całkiem niewinni ludzie. By zapobiec częstym ucieczkom nad więzieniem rozpostarto potężną barierę magiczną, która wbrew założeniom przybrała monstrualne rozmiary. Bandyci wykorzystując przewagę liczebną zorganizowali się przeciwko strażnikom. Część magów, którzy jako ,,ojcowie’’ dzieła także zostali uwięzieni i podporządkowali się nowym rządom. Pozostali starali się za wszelką cenę wydostać z tej pułapki. Władca zawarł pakt z buntownikami, na mocy którego miesiąc po miesiącu w zamian za rudę otrzymywać będą masy pożywienia, wyposażenia i, co najważniejsze, nowych więźniów.

Sytuacja wewnątrz bariery

Przez 11 lat Górnicza Dolina Khorinis była dotknięta piętnem bariery. W ciągu tego okresu miasto portowe w północno-zachodniej części wyspy niesamowicie wzbogaciło się. Co miesiąc do doków dobijały statki handlowe, a także te królewskie, dzięki którym gospodarka znalazła się na bardzo wysokim poziomie. Wszystkim było to na rękę – do klasztoru przybywały masy pielgrzymów, farmerzy ochoczo uprawiali ziemię, posiadano dobrze opłacalne prace, nawet Larius cieszył się wielką władzą. Skupię się jednak na Dolinie. Sytuacja więźniów była trochę bardziej skomplikowana. Bogaci Magnaci ze Starego Obozu czuli się jak w raju – takich warunków nie mogło im zapewnić żadne więzienie. Strażnicy i Cienie także mogli liczyć na duże zaufanie i godne warunki życia. Niska warstwa, jaką stanowili Kopacze, musiała czasami cały dzień pracować, by zarobić chociaż bryłkę. Największe problemy sprawiali ludzie z Nowego Obozu – ci, których nie chcieli nawet w Kolonii Karnej. Z każdą nową dostawą rabowali co tylko się dało. Zwykle dla Kopaczy zostawały same resztki, co zmniejszało ich efektywność, a co się z tym wiąże – wydobycie i bogactwo Magnatów.

Nowy Obóz także miał swoją kopalnię. Cała ruda wykopana przez tzw. Kretów była magazynowana w ogromnym kopcu rudy. Magowie wody uważali, iż jest to ich jedyna przepustka na wolność, toteż bez granic opłacali Najemników, którzy zobowiązali się pomóc im w tym przedsięwzięciu. W tym miejscu, jak w żadnym innym, znajdowały się ogromne ilości rudy. Nic więc dziwnego, że ludzie z Obozu Sekty byli częstymi gośćmi i przyjaciółmi Najemników i Szkodników...

Bractwo Śniącego – jest to chyba jedyny obóz, który nie potrzebował rudy. Nie posiadał własnej kopalni ani nie wymieniał się z królem. Skąd mieli tyle towarów i dóbr? Zew Nocy, Mrok Północy i Zielony Nowicjusz – trzy świętości dobrego Najemnika. Sekciarze odnajdywali rozwiązania swych problemów i kontakt z ich bogiem – Śniącym - w paru chwilach z dymiącym bagiennym zielem w ręku. Specyficzna roślina – z jednej strony narkotyk, z drugiej sposób medytacji. Bez jej ,,zbawiennego’’ wpływu obóz na bagnie nie byłby w stanie utrzymać się przez kilka tygodni. Wyhodowanie czegoś takiego trwało naprawdę krótko, a większość zbiorów zwykle trafiała do najpotężniejszego człowieka w całej Górniczej Dolinie....

Górnicza Dolina – dla jednych raj, dla innych katusze. Co jednak sądzili ludzie którzy znaleźli się tam przez przypadek? Ucieczka z takiego miejsca? A jednak...

Sytuacja w Górniczej Dolinie po upadku magicznej bariery

Po pokonaniu Śniącego i upadku bariery Kolonia Karna zupełnie opustoszała. Praktycznie w tym samym czasie wielka Armia Ciemności na czele ze smokami zaczęła organizować się na terenie byłego obozu na bagnie. Bracia, przeżywając wielki kryzys po utracie ich boga w większości oszaleli, tylko nielicznym udało się uciec.

Gospodarka zaczęła podupadać. W lasach czaili się bandyci, chłopi narzekali na zbyt wysokie podatki, a na Khorinis nie płynęło już tyle statków, co niegdyś. Ceny skoczyły maksymalnie w górę. Król Rhobar, by ratować pogłębiający się kryzys, musiał działać. Na wyspę przybył oddział Paladynów – królewskich rycerzy Innosa. Osiedli w mieście z ważną misją – ratowania losów świata. Myrtana potrzebowała coraz więcej rudy, ale po upadku więzienia nie znalazł się żaden skazaniec wierny systemowi. Kiedy jednak udało się skompletować dużą ilość ludzi odważnych (lub głupich), wyruszono do Górniczej Doliny.

Paladyni najwidoczniej byli zaskoczeni zaistniałą sytuacją. W Dolinie natrafili na ogromny oddział orków i przeróżnych bestii. Spalona Kolonia napawała ich odrazą i współczuciem, a unoszący się dookoła smród zgnilizny wywoływał obrzydzenie. Po ogromniej i bogatej ziemi pozostały wielkie pokłady sadzy. Górnicza Dolina przeżywała kryzys swego istnienia. Tylko cud mógł uratować całą ekspedycję, zwłaszcza gdy orków z każdą godziną przybywało. Paladyni schronili się w zamku tworząc trzy ekipy zwiadowczo-górnicze. Narastające ataki smoków, orków, a nawet wargów bardzo osłabiły morale i psychikę żołnierzy. Codziennie ktoś ginął. W takiej sytuacji nie można było prowadzić stałego wydobycia. Wyprawa została skazana na niepowodzenie.

Podsumowanie

Górnicza Dolina mimo wszystko jest jednym z najbardziej wyjątkowych terenów świata Gothic. Tutaj wszystko się zaczęło. Dzięki wielkim pokładom magicznej rudy król miał ogromne szanse na zwycięstwo z orkami. Niektórzy więźniowie nigdy nie osiągnęliby tak wielkich wpływów i wygód, gdyby nie bariera. Wszystko jednak uległo zmianie po pokonaniu Śniącego. Wojna dążyła ku klęsce, zło przybrało na mocy, a więźniowie stracili cały dobytek i musieli chować się po lasach jako zbiegowie. Nawet misja ratunkowa nic nie zdziałała – po Dolinie, kiedyś dziewiczej i niedostępnej dla człowieka, pozostał wielki plac boju, który w swych milczących ziemiach zachował pamięć o zdarzeniach, ludziach, orkach... Górnicza Dolina jest symbolem porażki i zmarnowanych szans.

Nasuwa się zatem pytanie. Jaki wpływ na losy całego świata miała ona i on – Bezimienny. To, że razem spotkali się nie było przypadkiem. Dolina w czasie świetności, on gdy dopiero zaczynał swą karierę. Była świadkiem jego wzlotów i upadków. Wypędzając Śniącego bohater zniszczył ład i porządek. Co jednak stałoby się gdyby bohater nigdy nie trafiłby do niej, lecz resztę życia spędził w lochu? Królowa Pełzaczy w starej kopalni dalej prowadziłaby swój żywot, a Strażnicy Świątynni bez jaj tych owadów nie mogliby przyzwać Śniącego do tego świata. Bariera istniałaby jeszcze dużo czasu, zanim magowie wody nie zdetonowaliby kopca rudy. To i tak na nic się nie zda – jeden z kopaczy jak dobrze wiemy, odnajdzie podziemną rzekę, co spowoduje agresję Starego Obozu na Nowy Obóz. Tym razem nikt nie odbije kopalni, a nawet obozu, co zwiastuje koniec Najemników, magów wody i magów ognia. Wydobycie będzie trwało nadal. Po pewnym czasie król otrzymałby niewiarygodne ilości rudy do produkcji tarcz, mieczy, zbrój itp. Wojna z orkami zakończyłaby się zwycięstwem ludzi. Co jednak zrobić z nikomu teraz niepotrzebnymi więźniami? Wymiany zostaną zatrzymane, a więźniowie umrą z głodu. Górnicza Dolina dalej będzie się rozwijać, dopóki bariera sama nie zniknie, co jest raczej niemożliwe... Podsumowując – Kolonia Karna jest miejscem, w którym rodziła się historia. Każde działanie rozpoczęte tutaj procentowało w innych częściach świata. Mimo wszystko działania Bezimiennego w Dolinie okazały się najlepszym wyjściem z sytuacji. Jest ona przykładem tego, jak można poświęcić się dla sprawy. To miejsce nigdy nie będzie już takie same.

Pozostało jedno pytanie: co stało się z Górniczą Doliną po wyjeździe bohatera na kontynent?

Na ten temat są różne hipotezy. Po rozmowie z Thorusem dowiadujemy się, że „Zaproponowali nam wybór - mogliśmy być ich niewolnikami lub wojownikami w ich służbie."
,,Orkowie zdobyli wyspę Khorinis i sprowadzili nas na kontynent na swoich galerach."
Miasto orków, które praktycznie nie odgrywało wielkiej roli w kształtowaniu się pozycji Górniczej Doliny, teraz trzyma władzę na całej wyspie. Cóż za koniec tak wspaniałego miejsca, jakim jest Górnicza Dolina Khorinis...

Bardzo dziękuję użytkownikom Tawerny Gothic za cytat Thorusa i wypowiedzi o przyszłości Górniczej Doliny...